Inclusie is een prachtig uitgangspunt dat steeds meer wordt genoemd en naar gekeken. Maar wat is inclusie eigenlijk? Inclusie is niet eenvoudig zeggen “Kom maar bij ons”. Hoe mooi een dergelijke uitnodiging ook is het geeft al een tweedeling; als er een ons is waar je bij kan komen bestaat er ook een niet-ons. Inclusie is niet vanuit de huidige structuren, normen en waarden degenen die daarvan afwijken helpen.
Inclusie is meer; het gaat uit van elkaar zien als heel en als gelijkwaardig. Het ontstaat door openheid, nieuwsgierigheid en samen ontdekken:
Wie ben jij?
Wie ben ik?
Hoe kunnen we samen floreren?
Geen parkjes creëren maar een gezond zichzelf in balans houdend geheel, dat in staat is zich aan te passen aan veranderende omstandigheden doordat er diversiteit is. Waarin mensen niet gelijk zijn maar wel elk even belangrijk. Waarin ieder onderdeel is van een geheel en daarbinnen de plek heeft waar hij/zij floreert en optimaal kan bijdragen aan een florerende samenleving.
Om het toe te spitsen op onderwijs: Hoe ziet onderwijs er uit waarin alle smaken van talent en interesses er mogen zijn en ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. Welke basis is er echt nodig en op welke manieren kan ieder zich die eigen maken. Als je de analogie maakt met ecosystemen dan zie je dat net als in de natuur verschillende soorten verschillende omgevingen en verschillende voeding nodig hebben. Die analogie gaat ook op voor de ontwikkeling van mensen.
Het proces om dit in het onderwijs vorm te laten krijgen zal vergelijkbaar zijn met het proces om natuurlijke ecosystemen te laten herstellen en bestand te laten zijn tegen verandingen in het klimaat. De juiste voorwaarden scheppen, ruimte, voeding, vanuit meerdere kanten blijven kijken (op de manier als de foto’s hieronder), tijd geven om te groeien en meerdere biotopen creëren. De eerste stappen worden al gezet!
