Loslaten

We zitten niet midden in een tijdperk van verandering maar in een verandering van tijdperk. Oude systemen werken niet meer …
– Economie gebaseerd op financieel gewin
– Onderwijs gebaseerd op een eenzijdige lat (die van het logische, rationele, analytische denken) en cijfers
– Relaties gebaseerd op economische eenheden en rollenpatronen
– Denken in hokjes en afgescheidenheid

Het oude heeft zijn functie gehad maar het is tijd om de oude systemen, overtuigingen en gewoontes los te laten. Alles mag nieuw worden opgebouwd. Dit vraagt een paradigmashift … of is ook het concept paradigma zelf niet meer van deze tijd? Tegelijk is hier een heel oude uitspraak actueel:

“The secret of change is to focus all of your energy not on fighting the old, but on building the new.” – Socrates

Wat daarvoor nodig is is loslaten. Loslaten is niet hetzelfde als het oude weggooien. Wat is loslaten?

Loslaten vraagt moed, in management trainingen ben ik het tegengekomen in de vorm van wanneer je aan het eind van een leercurve bent gekomen. Het plaatje daarbij is als volgt; wanneer je aan iets nieuws begint gaat je proces in het begin langzaam, op een bepaald moment snel en als je zo rond de 80% op weg bent vlakt de groeicurve weer af. Dat is het moment om aan een nieuwe groeicurve te beginnen. Het punt is dat je daarvoor de curve die net zo goed liep moet loslaten, een stukje lijkt te vallen maar vervolgens op een nieuwe curve kunt opstappen die je een stuk verder kan brengen. De spreekwoordelijke nieuwe deur die opengaat als een andere dichtgaat.

“It takes a lot more COURAGE to let something go than it does to hang on to it, trying to make it better. Letting go doesn’t mean ignoring a situation. Letting go means accepting what is, exactly as it is, without fear, resistance, or a struggle for control.” – Iyanla Vanzant

En ik praat uit persoonlijke ervaring, in de relatie met mijn vriend. Een tweetal voorvallen maakten duidelijk dat de overlap tussen ons voor mij te smal was. Verschillen zijn voor mij belangrijk, maken een relatie waardevol en interessant. Onze interesses, manier van in het leven staan, sociale omgeving zijn echter zo verschillend dat in het dagelijkse leven voor mij de communicatie oppervlakkig voelde. Tegelijk voelde ik een heel sterke woordeloze band en heel veel liefde. Punt was dat ook duidelijk was dat hoeveel ik ook om hem gaf ik niet gelukkig was in de relatie, het voelde of ik niet mijn eigen ritme volgde; er onvoldoende balans was. Het vreemde was dat juist door de relatie te beëindigen allebei de aspecten de ruimte kregen en ook de woordeloze band duidelijker werd; we elkaar op een andere manier hervonden. Van hem kreeg ik toen de tekst:

To let go is to fear less and love more. Poem by Nelson Mandela (18 juli 1918 – 5 december 2013); (op internet in allerlei vormen te vinden)

Door het loslaten merkte ik dat ik in de relatie vooral mezelf beperkingen had opgelegd; ideeën over hoe een relatie er uit ziet, verwachtingen die ik mezelf oplegde. Wat is een relatie? Zeker als je elkaar, zoals wij, op latere leeftijd ontmoet zijn een aantal automatische aspecten zoals samen een economische eenheid vormen, samen een vriendenkring opbouwen, niet direct aanwezig. Aan de andere kant hebben we allebei al een leven opgebouwd, meer eigenheid, wat mooi is maar in de praktijk soms lastig in het vinden van een balans waar ieder zich goed bij voelt. De vraag “Wat is een relatie?” wordt dan relevanter en moeilijker te beantwoorden, tot je de vraag loslaat en alle kanten er mogen zijn. Dat leidde tot het confronterende inzicht dat ik veel van het belemmerende gevoel puur zelf veroorzaakte. Doordat ik nog steeds te veel rekening hield met anderen, meer dan ze zelf vragen en/of meer dan goed is voor mij.

Dat was het vallen. Het nieuwe is dat ik meer rekening hou met mezelf, mijn bescheidenheid minder de boventoon laat voeren, mijn mening en ideeën uitspreek en vooral steeds meer loslaat. Dat leidde vandaag tot het schrijven van deze eerste post op mijn vernieuwde website. Mijn perfectionistische idee loslaten dat ik hier het perfecte en volledige verhaal over loslaten moet schrijven voor ik het kan posten. Loslaten wat een lezer er van zal denken. Het is aan de ander of en wat die er mee doet of er over denkt. Loslaten heeft me een heel nieuw gevoel van vrijheid gegeven waar ik heel dankbaar voor ben. Door dat te doen openen er nieuwe mogelijkheden waarover ik een andere post zal schrijven met titel “Synchroniciteit”. Bijvoorbeeld in mijn werk, ontmoet ik doordat ik me nu vrijer voel mensen die bezig zijn met dat wat ik belangrijk vindt om aan te bouwen. Mooier is dat ik merk dat mensen om me heen ook meer hun eigen kleur laten zien. Zo komen van onderaf ideeën bij elkaar, een nieuwe richting in hoe we ons curriculum willen vormgeven. En die ideeën ga je terug vinden in de categorie onderwijs.

Foto: eigen collectie